Wydawnictwo: Świat Książki
Data wydania: 2009
ISBN: 9788324703913
Liczba stron: 431
„Bikini – atol w archipelagu Wysp Marshalla w łańcuchu Ralik Chain na Oceanie Spokojnym. Ma on powierzchnię około 6 km² i składa się z 36 wysepek, które otaczają lagunę o powierzchni 594 km².
W latach 1946–1958 atol był miejscem prowadzenia przez Stany Zjednoczone ponad dwudziestu prób z bronią jądrową, w tym detonacji największej amerykańskiej bomby wodorowej (pod kryptonimem Castle Bravo).
Na czas prób jądrowych mieszkańcy Bikini zostali przeniesieni na atol Rongerik, skąd powrócili na swój rodzimy atol na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. Potem jednak ponownie ich przesiedlono (w 1978) na wyspę Kili z uwagi na utrzymujące się skażenie gleby promieniotwórczym cezem, który wchłaniany przez palmy kokosowe stał się przyczyną chorób nowotworowych wśród mieszkańców wyspy, dla których orzech kokosowy stanowił podstawę diety. Skażenie pożywienia było także przyczyną większej umieralności wśród niemowląt. Za uszczerbek na zdrowiu Bikińczyków zapłacił rząd USA, któremu sąd wyznaczył karę 100 mln dolarów.
W wodach laguny spoczywa wiele wraków okrętów z okresu II wojny światowej zatopionych w wyniku prób atomowych w ramach Operacji Crossroads, co stanowi wielką atrakcję dla amatorów nurkowania.
W 2010 roku atol Bikini został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.”
ISBN: 9788324703913
Liczba stron: 431
„Bikini – atol w archipelagu Wysp Marshalla w łańcuchu Ralik Chain na Oceanie Spokojnym. Ma on powierzchnię około 6 km² i składa się z 36 wysepek, które otaczają lagunę o powierzchni 594 km².
W latach 1946–1958 atol był miejscem prowadzenia przez Stany Zjednoczone ponad dwudziestu prób z bronią jądrową, w tym detonacji największej amerykańskiej bomby wodorowej (pod kryptonimem Castle Bravo).
Na czas prób jądrowych mieszkańcy Bikini zostali przeniesieni na atol Rongerik, skąd powrócili na swój rodzimy atol na przełomie lat 60. i 70. XX wieku. Potem jednak ponownie ich przesiedlono (w 1978) na wyspę Kili z uwagi na utrzymujące się skażenie gleby promieniotwórczym cezem, który wchłaniany przez palmy kokosowe stał się przyczyną chorób nowotworowych wśród mieszkańców wyspy, dla których orzech kokosowy stanowił podstawę diety. Skażenie pożywienia było także przyczyną większej umieralności wśród niemowląt. Za uszczerbek na zdrowiu Bikińczyków zapłacił rząd USA, któremu sąd wyznaczył karę 100 mln dolarów.
W wodach laguny spoczywa wiele wraków okrętów z okresu II wojny światowej zatopionych w wyniku prób atomowych w ramach Operacji Crossroads, co stanowi wielką atrakcję dla amatorów nurkowania.
W 2010 roku atol Bikini został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.”
Źródło: Wikipedia
„Bikini” opowiada m.in. historię młodej Niemki Anny oraz Amerykanina Stanleya, których łączy wspólna pasja – fotografia. Przypadek albo przeznaczenie sprawia, że spotykają się oni w Kolonii, dokąd udało się uciec Annie ze zniszczonego Drezna, i gdzie Stanley fotografował okrucieństwo wojny jako korespondent nowojorskiego TIMES’a. Na prośbę dziewczyny wywołuje dla niej jej zdjęcia ze zbombardowanego Drezna, które robią na nim tak wielkie wrażenie, że porusza dosłownie niebo i ziemię, by pomóc Annie przedostać się do Stanów, gdzie będzie mogła żyć od nowa i tworzyć – tworzyć takie zdjęcia jakich nigdy wcześniej nie widział...
Uwielbiam tego typu literaturę – powieść obyczajowa z historią w tle! Nie „posądzałam” J. L. Wiśniewskiego o napisanie TAKIEJ książki, której akcja dzieje się podczas Drugiej Wojny Światowej – dokładniej mówiąc podczas jej zakończenia i tuż po niej – m.in. w Dreźnie, Kolonii, Nowym Jorku i na Bikini… Dodatkowym plusem książki są liczne bardzo ciekawe fakty z historii, o których raczej nie przeczytamy w fabularyzowanych powieściach historycznych opowiadających o tym okresie.
Do tej pory utożsamiałam Wiśniewskiego po prostu z opowieściami o miłości. Tym razem poruszył w swoim dziele (tak, tak – określenie jak najbardziej na miejscu) wiele ważnych tematów nierozerwalnie związanych z drugą wojną światową – m.in. niemiecki antyfaszyzm, zbiorowa odpowiedzialność za masowe zbrodnie wojenne, prawo do decydowania o ludzkich losach poprzez tworzenie broni masowej zagłady. Tematy te jednak, dla równowagi, przeplatane są bardziej „przyziemnymi” i „codziennymi” zdarzeniami z życia głównych bohaterów i retrospekcyjnymi wspomnieniami dotyczącymi ważnych momentów w ich życiu – głównie osób, które odcisnęły ślady w ich sercach.
Zdecydowanie jest to moja ulubiona książka tego autora! Piękna, ważna, emocjonująca, wyjątkowa! Napisana lekkim piórem i typowym dla Wiśniewskiego językiem sprawia, że czyta się bardzo szybko i nie można się wręcz od niej oderwać, gdyż przez cały czas trzyma w napięciu. Treść wzbogacona kilkoma fotografiami obrazującymi – jak przystało na książkę „o fotografach” – istotniejsze momenty z historii.
Książka, która na długo pozostanie w mojej pamięci! Polecam!
„Bikini” opowiada m.in. historię młodej Niemki Anny oraz Amerykanina Stanleya, których łączy wspólna pasja – fotografia. Przypadek albo przeznaczenie sprawia, że spotykają się oni w Kolonii, dokąd udało się uciec Annie ze zniszczonego Drezna, i gdzie Stanley fotografował okrucieństwo wojny jako korespondent nowojorskiego TIMES’a. Na prośbę dziewczyny wywołuje dla niej jej zdjęcia ze zbombardowanego Drezna, które robią na nim tak wielkie wrażenie, że porusza dosłownie niebo i ziemię, by pomóc Annie przedostać się do Stanów, gdzie będzie mogła żyć od nowa i tworzyć – tworzyć takie zdjęcia jakich nigdy wcześniej nie widział...
Uwielbiam tego typu literaturę – powieść obyczajowa z historią w tle! Nie „posądzałam” J. L. Wiśniewskiego o napisanie TAKIEJ książki, której akcja dzieje się podczas Drugiej Wojny Światowej – dokładniej mówiąc podczas jej zakończenia i tuż po niej – m.in. w Dreźnie, Kolonii, Nowym Jorku i na Bikini… Dodatkowym plusem książki są liczne bardzo ciekawe fakty z historii, o których raczej nie przeczytamy w fabularyzowanych powieściach historycznych opowiadających o tym okresie.
Do tej pory utożsamiałam Wiśniewskiego po prostu z opowieściami o miłości. Tym razem poruszył w swoim dziele (tak, tak – określenie jak najbardziej na miejscu) wiele ważnych tematów nierozerwalnie związanych z drugą wojną światową – m.in. niemiecki antyfaszyzm, zbiorowa odpowiedzialność za masowe zbrodnie wojenne, prawo do decydowania o ludzkich losach poprzez tworzenie broni masowej zagłady. Tematy te jednak, dla równowagi, przeplatane są bardziej „przyziemnymi” i „codziennymi” zdarzeniami z życia głównych bohaterów i retrospekcyjnymi wspomnieniami dotyczącymi ważnych momentów w ich życiu – głównie osób, które odcisnęły ślady w ich sercach.
Zdecydowanie jest to moja ulubiona książka tego autora! Piękna, ważna, emocjonująca, wyjątkowa! Napisana lekkim piórem i typowym dla Wiśniewskiego językiem sprawia, że czyta się bardzo szybko i nie można się wręcz od niej oderwać, gdyż przez cały czas trzyma w napięciu. Treść wzbogacona kilkoma fotografiami obrazującymi – jak przystało na książkę „o fotografach” – istotniejsze momenty z historii.
Książka, która na długo pozostanie w mojej pamięci! Polecam!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za komentarz i zapraszam ponownie.